Don't worry, be happy! /Emila

Heloł ewribadi! :*
Tak, szpan angielskim :P Przyszłam sobie napisać posta, aczkolwiek mam jakieś takie niepokojące wrażenie, że podobnego posta pisałam już na moim poprzednim blogu... No nic, mam nadzieję, że nikt z Was nie czytał mojego wcześniejszego "dzieła", hahahha :D
Soł... Jak zapewne możecie domyślić się po tytule posta, chodzi mi o szczęście.
SZCZĘŚCIE. Takie zwyczajne, a jednak piękne słowo. Bo w sumie, chyba warto być szczęśliwym?
Strasznie denerwują mnie dzisiejsze nastolatki, która wyrażają swój "smutek" na przykład poprzez tumblr'y, tzn. wstawiają czarno-białe zdjęcia i gify pociętych rąk, nóg, i nie wiadomo, czego jeszcze, smutne teksty o miłości itepe itede. Po co? Żeby im współczuć, czy jak? Bo ja nie wiem! Przecież ani to nie daje ulgi smutkowi, ani nic...
No i w ogóle jak zazwyczaj wyglądają te powody smutku?

• nieodwzajemniona miłość
• fałszywy przyjaciel
• kosz od chłopaka
• brzydka pogoda
• złe oceny
• nieudany dzień

I tak dalej... Ludzie, halo! Czy urodziliśmy się po to, żeby marudzić i narzekać? No nie! Ja rozumiem, że jest na świecie wiele osób, które mają powody do smutku, takie prawdziwe, ale tacy ludzie nie "chwalą" się tym na tumblrze, instagramie, facebook'u, twitterze, blogu i nie wiadomo gdzie. Oni naprawdę przeżywają smutek, ale przeżywają go w sobie.
Czy to nie wspaniałe uczucie - radość? Czy to nie wspaniałe, przyjść wieczorem do domu, siąść przy biurku, uśmiechnąć się do samego siebie i powiedzieć sobie: "ale miałem dziś fajny dzień!"
Przecież każdy potrafi znaleźć w swoim dniu przynajmniej jeden moment, kiedy się uśmiechnął, zaśmiał i pomyślał, jakie życie jest wspaniałe. Nie prawda?
Uwielbiam ludzi, którzy są pozytywnie nastawieni do życia, w sumie, to sama chyba taka jestem, przynajmniej tak słyszałam. Kocham się wygłupiać, śmiać, żartować i ogólnie cieszyć z życia!
I radzę Wam - róbcie to samo! Wiadomo, że nadmierna "głupota" i w ogóle jest też żałosna, ale przecież trochę dziecinności nikomu nie zaszkodzi!
Więc nie siedź sama w domu, dołując się i przeglądając smutne tumblr'y (tak wiem, przyczepiłam się ich) - umów się z kimś na spacer, pogadaj, pożartuj, CIESZ SIĘ Z ŻYCIA, BO JEST TEGO WARTE! 
Okej, ja też mam czasem takie chwile, kiedy chcę posmutać, najczęściej wieczorem. Kładę się wtedy w łóżku, wkładam słuchawki i puszczam smutną muzykę, czasem jakaś łezka popłynie po policzku (no nie myślcie sobie, że taka bez uczuć jestem :P), ale w ten sposób daję upust mojemu smutkowi, co w sumie dzieje się nieczęsto ;)
TAK WIĘC APELUJĘ RAZ JESZCZE DO WSZYSTKICH: PATRZCIE NA ŚWIAT POZYTYWNIE I CIESZCIE SIĘ Z KAŻDEJ, NAWET NAJMNIEJSZEJ RZECZY! :D

Tak jeszcze dodatkowo podam Wam piosenkę, która bardzo kojarzy mi się ze szczęściem:

Wesoła, no nie? :)
POZDRAWIAM EWRIBADI!
Emila :*